Rondo to najpopularniejszy środek treningowy w Hiszpanii, stosowany niemalże w każdej grupie wiekowej, poczynając od najmłodszych adeptów futbolu, a kończąc na seniorach. Trenerzy sięgają po niego tak chętnie nie bez powodu. Ta prosta gra na utrzymanie pozwala na doskonalenie szerokiej gamy aspektów technicznych oraz taktycznych w zależności od stosowanych wariantów.

Co to jest rondo?

Rondo to gra na utrzymanie na ograniczonym polu od 8×8 metrów do nawet całej połowy boiska, w zależności od liczby zawodniczek, poziomu ich umiejętności czy doskonalonego aspektu gry. Uczestniczą w niej gracze zewnętrzni, którzy znajdują się na skrajach pola gry i mają za zadanie jak najdłużej utrzymać się przy piłce oraz gracze wewnętrzni, którzy pełnią rolę obrońców i starają się przejąć futbolówkę. Drużyna będąca w posiadaniu piłki zazwyczaj jest w przewadze liczebnej. W grze może również uczestniczyć zawodniczka neutralna. Najczęściej występujące odmiany ronda to 3×1, 4×2, 5×2 i 6×3 ze względu na odniesienie do rzeczywistych sytuacji boiskowych.

Rondo a doskonalenie aspektów technicznych

Rondo to nieoceniony środek jeżeli chodzi o doskonalenie techniki piłkarskiej. Podczas gry na utrzymanie pod presją przeciwnika zawodniczki zmuszone są do stosowania całego wachlarza posiadanych umiejętności, aby nie stracić piłki. Co ważniejsze, gra w rondo ze względu na swoją dynamikę, wymusza na piłkarkach ciągły wybór używanych środków w zależności od sytuacji na boisku. To zawodniczka sama decyduje, kiedy lepszym rozwiązaniem będzie gra na jeden kontakt, a kiedy może pozwolić sobie na zatrzymanie piłki lub wykonanie zwodu. Oczywiście chcąc doskonalić wybrany element techniczny trener może wprowadzać różne ograniczenia lub zasady. Pozwalają one na kształtowanie takich umiejętności jak:

• Gra na jeden lub dwa kontakty: trener w zależności od doskonalonego elementu może ograniczać liczbę kontaktów w grze, jednak rondo samo z siebie wymusza grę na nie więcej niż dwa kontakty,
• Rytm i tempo gry: rondo pozwala zrozumieć graczom, kiedy należy grać szybko piłką, a kiedy ją przytrzymać, w zależności od tego w jakiej odległości znajduje się przeciwniczka,
• Kontrola nad piłką: gra na małej przestrzeni wpływa na poprawę przyjęcia piłki oraz zmusza do wykonania pierwszego kontaktu nogą dalszą od przeciwnika,
• Krótkie podania: podczas gry w rondo zawodniczki wykonują je cały czas, co później przekłada się na sprawną grę na utrzymanie w warunkach meczowych, ponieważ w takim stylu gry dominują krótkie podania,
• Ruch bez piłki i tworzenie linii podania: w celu otrzymania piłki, zawodniczki zmuszone są do ciągłego ruchu, przede wszystkim takiego, który tworzy wolne przestrzenie liniowe do podania innym koleżankom z drużyny,
• Improwizacja: dostosowanie się do nietypowych sytuacji, np. niedokładnego podania czy zagrania na kolano, udo, klatkę piersiową,
• Dobre nawyki ruchowe i powtarzalność: dzięki grze pod presją zawodniczki uczą się radzić sobie w ciężkich sytuacjach na boisku grając na jeden lub dwa kontakty oraz tworząc sobie miejsce do podania. Potrzeba ciągłego wykonywania tych elementów sprawia, że stają się one nawykiem, który przenoszony jest na grę meczową.

Rondo w zamyśle doskonalenia techniki stosowane może być jako rozgrzewka lub jako progresja ćwiczeń w formie ścisłej, gdzie zawodniczki mogą wykorzystać nabyte umiejętności w zmiennych warunkach. Z pewnością włączenie tego środka do treningów wpłynie na poprawę wszystkich wymienionych wyżej elementów.

„Technika piłkarska nie polega na umiejętności zrobienia tysiąca żonglerek. Każdy może się tego nauczyć ćwicząc. Technika polega na wykonaniu podania z pierwszej piłki, z odpowiednią prędkością, na odpowiednią nogę partnera.” – Johan Cruyff

Na podstawie:
Kieran Smith – Rondos. How to use Spain’s secret weapon