Gra jedna przeciwko jednej ma miejsce, gdy bezpośrednio oddziałują na siebie dwie zawodniczki współzawodniczących drużyn, zmierzające do realizacji sprzecznych celów w ramach reguł określonych przepisami. W grze 1×1 w ataku dąży się do minięcia przeciwniczki, zaś w grze 1×1 w obronie stara się za wszelką cenę powstrzymać ją od tego. Działanie te są jednymi z najważniejszych, ale i najtrudniejszych umiejętności piłkarskich. Dlaczego?
Od najmłodszych lat staramy się nauczać i doskonalić umiejętność gry 1×1 u naszych zawodniczek i bardzo dobrze, ponieważ zaniedbanie tego elementu rzutuje na osiąganych wynikach sportowych w karierze seniorskiej. Badania przeprowadzone na profesjonalnych piłkarzach uczestniczących w rozgrywkach najlepszych lig europejskich wskazują wyraźnie na następującą tendencję: w drużynach odnoszących sukcesy jest zdecydowanie wyższy wskaźnik skuteczności w rywalizacji 1×1, a aktywność zawodników w tym elemencie jest większa. Wystarczy zauważyć, że statystycznie podczas meczu piłkarz podejmuje pojedynek 1×1 około 30 razy. A więc tyle razy może przesądzić o stworzeniu sytuacji bramkowej lub zapobiegnięciu groźnemu atakowi rywala.
Rozwijanie umiejętności gry 1×1 jest więc kluczowe, a zacząć należy już od najmłodszych lat ze względu na trudność i złożoność tego działania. Na skuteczną grę 1×1 składają się bowiem cały szereg umiejętności takich jak uderzanie i przyjmowanie piłki, zwody, drybling, gra ciałem, prowadzenie i utrzymanie piłki czy blokowanie, zastawianie, wyprzedzanie i wypychanie.
Jak więc skutecznie nauczać i doskonalić ten bardzo istotny element? Moim zdaniem główny problem na pewno nie tkwi w doborze środków treningowych. W dobie dostępności do internetu, specjalistycznych portali i fachowej literatury, ćwiczeń dla atakujących i broniących w przeróżnych sytuacjach meczowych nie brakuje. Zwrócić uwagę trzeba zaś na odpowiednie dozowanie czasu gry i czasu wypoczynku czy rozmiar pola gry. Oczywistym jest, że zbyt długi czas gry czy zbyt krótki czas odpoczynku spowoduje spadek skuteczności gry 1×1, a za duże lub za małe pole sprawia, że gra odbywa się w warunkach niemożliwych do realizacji oczekiwanych zadań. Z pomocą przyjść może tu udostępniona i opracowana przez Łukasza Becellę tabela do gier symulacyjnych 1 na 1. W zależności do kategorii wiekowej i poziomu rozwoju zawodniczek i zawodników sugerowane są parametry zewnętrzne służące realizacji pojedynków indywidualnych:
Tabela do gier symulacyjnych 1×1
| Kategoria wiekowa | Wymiary boiska [m] | Wymiary bramki [m] | Czas gry (s) | Przerwy wypoczynkowe pomiędzy pojedynczymi grami (s) | Ilość gier w ciągu treningu |
| Żak młodszy | 10×15 | 0,7×1 | 30 | Od 90 do 120 | 2×6* |
| Żak starszy | 10×15 | 0,7×1 | 30 | Od 90 do 120 | 2×6* |
| Orlik młodszy | 10×15 | 0,7×1 | 45 | Od 90 do 120 | 2×6* |
| Orlik starszy | 10×15 | 0,7×1 | 45 | Od 90 do 120 | 2×6* |
| Młodzik młodszy | 10×15 | 0,7×1 | 45 | Od 90 do 120 | 2×6* |
| Młodzik starszy | 10×15 | 0,7×1 | 45 | Od 90 do 120 | 2×6* |
| Trampkarz młodszy | 12×17 | 0,7×1 | 60 | Od 120 do 270 | 2×6* |
| Trampkarz starszy | 12×17 | 0,7×1 | 60 | Od 120 do 270 | 2×6* |
| Junior młodszy | 12×17 | 0,7×1 | 75 | Od 150 do 300 | 2×6** |
| Junior starszy | 15×20 | 0,7×1 | 90 | Od 180 do 360 | 2×6** |
| Senior | 15×20 | 0,7×1 | 90 | Od 180 do 360 | 2×6** |
* z przerwą do 10 min, ** – z przerwą do 15 min