Uderzenie piłki to jej skierowanie w określonym kierunku za pomocą nogi, głowy lub innej części ciała dozwolonej przez przepisy gry. Wśród uderzeń piłki wyróżniamy podania i strzały. W zależności od sytuacji w grze oraz zamierzonego efektu stosuje się uderzenia piłki różnymi częściami stopy. Najczęściej są to uderzenie wewnętrzną częścią stopy, wewnętrznym i zewnętrznym podbiciem oraz prostym podbiciem. Do rzadszych uderzeń należą tzw. uderzenia sytuacyjne, np. podeszwą, piętą, czubkiem stopy. Stosując odpowiedni rodzaj uderzenia piłki jesteśmy w stanie nadać jej pożądany kierunek i szybkość.

Uderzenie piłki wewnętrzną częścią stopy to jedno z najczęściej występujących podczas gry uderzeń.

Kiedy je stosować?
Podczas zagrania na niewielką odległość, kiedy zależy nam na jego precyzji. Bardzo często stosowane w celu dokładnego podania po ziemi do partnera, ułatwia grę na jeden kontakt.

Jak to robić?
Piłka uderzana jest wewnętrzną częścią stopy, która obejmuje dużą powierzchnię pomiędzy kością piętową, kostką wewnętrzną a stawem dużego palca. Noga postawna położona jest obok piłki, a jej czubek znajduje się na wysokości centralnej części piłki, a w żadnym wypadku nie za piłką lub przed nią. Długa oś stopy nogi postawnej wskazuje kierunek uderzenia. Noga postawna jest lekko ugięta w stawie kolanowym.
Górna część ciała jest nieco wychylona do przodu lub w pozycji pionowej, lecz nie powinna być odchylona do tyłu!
Noga nieobciążona uderza piłkę w skręcie na zewnątrz, palce są lekko uniesione. Podczas uderzenia należy pamiętać o napięciu mięśni podudzia w celu stałego ustawienia stawu skokowego podczas kontaktu z piłką. Po trafieniu w futbolówkę, noga uderzająca powinna podążyć za nią, lekko wyhamowując. Unikać należy jej gwałtowanego stopowania.
Jeżeli chcemy uzyskać dużą precyzję zagrania i uderzyć piłkę płasko, należy trafić ją w jej centralny punkt. Unikamy uderzania piłki „od spodu”, gdyż spowodować to może jej podniesienie od podłoża.

Najczęstsze błędy
– odchylenie tułowia do tyłu – podnoszenie piłki od podłoża,
– zbyt małe napięcie mięśni podudzia i brak sztywności w stawie skokowym,
– nieczyste trafienie piłki,
– brak „pójścia” nogi uderzającej za podaniem.

Podania przez bramki

Organizacja: Pole gry dostosowujemy do ilości graczy. Na całym obszarze rozstawiamy małe bramki z pachołków lub talerzyków. Zawodniczki dobierają się w pary.
Przebieg: Każda z par zawodniczek przemieszcza się ze swoją piłką w polu gry. Ich zadaniem jest wykonanie jak największej ilości dokładnych podań przez bramki w ograniczonym czasie. Nie wolno dwa razy pod rząd podawać przez tą samą bramkę.
Wskazówki: Trudność ćwiczenia możemy stopniować poprzez zmniejszanie rozmiaru bramek. Dodatkowo wprowadzać możemy np. konieczność zagrania podania zwrotnego z uprzednim przyjęciem bądź bez (gra na jeden kontakt). Zawodniczki mogą podawać piłkę dowolną nogą, lub tylko prawą bądź lewą.

Podania w kwadracie

Organizacja:  Wyznaczamy kwadratowe pole gry. Przy każdym z pachołków narożnych ustawia się jedna zawodniczka, przy pachołku z piłką dwie.
Przebieg: Zawodniczka rozpoczynająca kombinację prowadzi piłkę wzdłuż boku kwadratu w lewą stronę (lewą nogą), bądź w prawą stronę (prawą nogą). W tym samym czasie zawodniczka przy sąsiednim pachołku robi ruch do i od piłki i otrzymuje podanie. Przyjmuje piłkę lewą nogą (jeśli gramy zgodnie z ruchem wskazówek zegara) i tą samą zagrywa do kolejnej zawodniczki wychodzącej na pozycję.
Wskazówki: Ćwiczenie wykonujemy w dwie strony. Możemy ograniczyć liczbę kontaktów z piłka do jednego.

Gra na utrzymanie 4×2

Organizacja: W ograniczonym polu gry cztery zawodniczki ustawione są na bokach kwadratu (drużyna w posiadaniu piłki), a dwie bez piłki wewnątrz.
Przebieg: Drużyna w posiadaniu piłki gra na utrzymanie wykonując podania wewnętrzną częścią stopy. Po przejęciu piłki przez wewnętrznych, następuje zmiana jednej zawodniczki w środku (tej, której była tam dłużej).
Wskazówki: W zależności od zaawansowania technicznego zawodniczek możemy ograniczać ilość kontaktów z piłką – na początku mogą być to trzy, później dwa (przyjęcie i podanie) lub jeden. Zawodniczki wewnętrzne jako dodatkowe zadanie muszą np. wymienić podanie po przejęciu piłki, w innym wypadku nie wyjdą ze środka.